لباس های ایرانیان از گذشته تا کنون/ مادها

برپایهٔ پذیرفته‌شده‌ترین نظریهٔ کنونی، آریاییانی که به فلات ایران آمدند، به سه دستهٔ اصلی تقسیم شدند: مادها، پارس‌ها و پارت‌ها. مادها نخستین دودمان ایرانی را در ایران تشکیل دادند. دولت ماد را می توان پیشاهنگ دولت آریایی و دولت بزرگ هخامنشی دانست چه «هووخشتر» دولتهای نیرومند آن زمان یعنی آشور و بابل را ضعیف ساخت و بر ارمنستان و آسیای صغیر تا رود هالیس دست یافت. عیلام، پارس، هیرکانی، طبرستان و باکتری از دولت ماد اطاعت می‌کردند. این دولت اصول کشورداری قبایل متحد و فنون نوین جنگ را بوجود آورد. چنانکه کوروش بزرگ پس از فتح ماد همدان را که پایتخت دولت ماد بود، مرکز پادشاهی خود قرار داد و پارسیان از آداب و رسوم و حتی طرز پوشاک مادها بهره مند شدند.
کتاب «پوشاک باستانی ایرانیان» دربارهٔ پوشش زنان در دوران مادها با تکیه بر نقوش برجستهٔ برجا مانده می‌گوید که پوشاک زنان آن دوران از دید شکل با پوشاک مردان یکسان است. در ادامه دربارهٔ آن نقوش چنین می‌نویسد:«مرد و زن به واسطه اختلافی که میان پوشش سرشان وجود دارد، از هم تمیز داده می‌شوند. به نظر می‌رسد که زنان پوششی نیز روی سر خود گذارده‌اند و از زیر آن گیسوهای بلندشان نمایان است.»

لباس های ایرانیان از گذشته تا کنون / دین زرتشتی

زرتشت در حدود بیش از هزار سال (و به روایاتی بیش از هزاران سال) پیش از میلاد مسیح، در کتاب یسنا بر عفت سرشتین در کنار پوشش ظاهری پافشاری کرده‌است.
بر پایهٔ آنچه موبد «رستم شهرزادی» گفته‌است، پوشش زن باید به گونه‌ای باشد که حتا یک تار موی او نیز آشکار نگردد. در خرده اوستا، چنین آمده‌است: «همگان نامی ز تو بر گوییم و همگان سر خود را می‌پوشیم و آن گاه به درگاه دادار اهورمزدا نماز می‌کنیم».

 

در کتاب پوشاک باستانی ایرانیان در ذیل عنوان «پوشاک اقلیت‏های میهن ما» در مورد حجاب زنان زرتشتی چنین می‏خوانیم: «این پوشاک که بانوان زرتشتی از آن استفاده می‏کنند، شباهتی بسیار نزدیک به پوشاک بانوان نقاط دیگر کشور ما دارد. چنان‏ که روسری آنان از نظر شکل و طرز استفاده، نظیر روسری بانوان بختیاری است و پیراهن، شبیه پیراهن بانوان لُر در گذشته نزدیک است و شلوار، از لحاظ شکل و بُرش، همان شلوار بانوان کُرد آذربایجان غربی است و کلاهک، همان کلاهک بانوان بندری است».

در کتاب دینی زرتشتیان اوستا و گات‌ها لباس یا کیفیت خاصی برای حجاب زنان واجب نشده‌است و قانون نامه‌ای وجود ندارد که زرتشتیان را ملزم به پوشانیدن سر و موی خود کند.
کوروش نیکنام دارای دکترای فلسفه زرتشت از دانشکده هندوستان و نماینده سابق زرتشیان در مجلس چندین پرسش را پاسخ داده‌است

لباس های ایرانیان از گذشته تا کنون/ایلامیان

پوشش در ایران باستان هم بنا به شرایطی که بوده است همیشه سبک و اسلوب خاصی داشته‌است. بررسی‌ها نشان می‌دهد که پوشش تمام بدن در دوره‌های مختلف تاریخی چه نزد زنان و چه نزد مردان در ایران یک حقیقت بوده‌است و به هیچ وجه ایرانیان در برهنگی به سر نمی برده‌اند. اما این را بایستی در نظر داشت که پوشش کامل و آراسته همراه با تزیینات زنان در ایران، با پوشش چادر سیاه  بسیار متفاوت بود و سبک خاص خودش را داشته است .برخی معتقد هستند که این پوشش کامل و آراسته به نوعی ریشه به وجود آمدن حجاب در دنیا است.

ویل دورانت معتقد است نقش پوشش و حجاب زنان در ایران باستان چنان برجسته‌است که می‌توان ایران را منشاء اصلی پراکندن حجاب در جهان دانست.دایره‌المعارف لاروس نیز به وجود حجاب زنان در ایران باستان اشاره می‌کند.در تفسیر اثنی عشری چنین آمده‌است: «تاریخ نشان می‏دهد که حجاب در فرس(فارس) قدیم وجود داشته‌است.» تاریخ پوشاک به طور کلی بخشی از تاریخ تمدن و فرهنگ انسان است و برای آگاهی از پوشش در ایران، باید فرهنگ مردم ایران را هم بررسی کرد .روند تاریخ تمدن و فرهنگ انسانی از زمانی آغاز شد که انسان‌ها زندگی فردی و غارنشینی را رها کرده و هسته‌های ابتدایی نخستین جامعه بشری را پدید آوردند. از این رو در هر جامعه‌ای بنا به شرایط زیر نوع پوشاک و پوشش زنان و مردان متفاوت شد: بابل قدیمی، این اثر در سال‌های بین ۱۸۰۰ تا ۱۷۵۰ پیش از میلاد (حدود ۱۳۰۰ سال قبل از انضمام این سرزمین به ایران) ساخته شده است.برای نمونه در جنگ‌ها بانوان مبارز ایرانی پوششی همچون مردان می‌پوشیدند که گواه این سخن جنگ سهراب با گردآفرید است که تا زمانی که کلاهخود از سر گردآفرید نیفتاده‌بود، سهراب به زن بودن او پی نبرده بود.

خواستگاه و نیازهای جامعه

خواستگاه و نیازهای جامعه هست که قانون و معیارها را شکل می دهد.در حقیقت قانون نظم بر اساس خواستگاه ها و نیازهای درونی جامعه هست.

عدالت همواره بر اساس یک مجموعه ی کلی است که یک گوشه ی آن خواستگاه ها و نیازها ست.

کلیت قانون در همه جا یکی هست و تنها ممکن است نحوه ی اجرای آن فرق می کند . در حقیقت قانون مشکلی ندارد و در بعضی موارد مجریان و نحوه و زمان اجرای آن مشکل دارد.

قواعد...مقررات...قانون

از زمان کشف آتش تا کنون ُ انسان ها به دنبال یه چیز بودن و اون اینکه : اگه قراره کنار هم به صورت مسالمت آمیز زنگی کنن نیازمند یه خط بندی و مرز بندی هستن . 

یه سری قوانین مرز بندی شده و خط قرمزهایی که با رعایت اونا بشه کنارهم زندگی کرد.شاهد این مدعا قواعد و قوانینی که ازگذشته ه در بین قبایل و مردم وجود داشته در سرتا سر دنیا.مثل گرو گذاشتن سبیل در ایران و یا گروه شش انگشتی ها در ژاپن (که بند انگشت خود را گرو میگذاشتند).

قواعد و مقررات همیشه بودهُ اما در گذشته ا ی دور به صورت ابتدایی بوده و با گذشت زمان پیشرفته تر و مدرن تر شده. قواعد و مقرراتی که انسان ها را نسبت به هم متعهد میکنه و باید ها و نباید هایی که ملاک امتیاز برای انسان ها و گروه ها محسوب میشه 

فرهنگ !!!! ؟؟

بعضی فکر می کنند که فرهنگی ها همان ها هستند که قلم به دست می گیرند
بعضی فکر می کنند آن ها هستند که معلم و مدرس و .. هستند
اما مسئله این است که همه ی ما در همه حال فرهنگی هستیم
و در حال زندگی به فرهنگی ترین شکل ممکن
وقتی که فرهنگ همین است که ما این روز ها و همه ی روز های دیگر با آن درگیریم..
چرا برای فرهنگ سازی کاری جز عمل کردن می کنیم...

حال آن که این عمل کردن است که فی الوقع فرهنگ است....

                        ما به جای این... بیهوده حرف می زنیم !!!

باران

دوره گردم....

غزل خوان همین حوالی..

گاه گاهی میان آوارگی های این شهر..

خراب می شوم و می سرایم از باران...

این روزها از خودم خراب ترم...

از احوال بی خویشی خودم !

از بی بارانی همه ی خودمان.... از بی بارانی خانه های شهر... بام های شهر... قلب های شهر...

خالی شده ایم از بارن گویا ! از عطر خاک نم خورده..

باران اگر بر شهر ببارد... ما که همه خاکیم... شهر پر از بوی خاک نم خورده می شود.. پر از حضور..

بارن می خواهم..

بیایید دسته جمعی دعای باران بخوانیم..؟؟

برای خاطر عطر خاک نم خورده !

برای خاطر بارن !

برای خاطر خودمان !

                          بیایید دعای بارن بخوانیم...

 

 

یک بزرگتر از هزار

همیشه نامساوی های بسیاری در زندگی وجود دارد و ما اغلب در گیر و دار کم و کیف این نامساوی هاییم، که به دیدگاه خودمان ناملایمتی روزگارند در حق مان؛ و ما عاجزترینیم از حل آن ها! گاهی هم البته نامساوی ها به نفع مان هستند و کک مان هم نمی گزد؛ اصلا انگار نه انگار که این میان نامساوی بزرگی در حال حادث شدن است.  

این روزها میان ماه خوبی ها، یک نامساوی بزرگ و عجیب پیش می آید که به نفع همگان است. به نفع همه ی میهمانان این محفل بزرگ.. و حقیقتاً ما چه درمی یابیم از این همه شگفتی؟! حال آن که در اول کوچه هنوز متعجب از ورودیم ؟! متعجب از دعوت شدن مان با این همه گناه کوچک و بزرگ ؟!

وَ ما أَدْراکَ ما لَیْلَةُ الْقَدْرِ؟!

با این همه بار سنگین و سبکی که روی دوش هامان سنگینی می کند. آن قدر جنس مان زمینی شده است که بی بال شده ایم.. اما با این همه نفس می کشیم میانِ عطرِ آسمانیِ بودن در این محفل عظمت کرم خداوند.. میان عطرِ آسمانی بودن و اجازه ی پرواز داشتن، آن هم بدون بال !

وَ ما أَدْراکَ ما لَیْلَةُ الْقَدْرِ؟! و ما چه می فهمیم از نامساوی عظیم قدر...؟ کاش حالا که به قدر حضور منزلت یافتیم کمی بفهمیم از عظمت قدر.. و حضرت رسول فرمود: ای مردم! پروردگاز این مله را به شما اختصاص داده است، آن سید ماه هاست و در آن شبی است که از هزار ماه نیکوتر است.

 

 ثم فضل لیله واحدة من لیالیه ، على لیالى الف شهر و سماها، لیلة القدر

^{و آن گاه یکی از شب های این ماه را بر شب های هزار ماه دیگر برتری داد و نام آن را شب قدر نامید.}  

^{«صحیفه سجادیه. دعای44»}

مهمانی

خدایا من آمده ام مهمانی 

مهمان تابع میزبان است...

اصلا این بار...... 

                        هر چه تو بگویی !

فصل مراقبه

مثل این می ماند که یک فیلتر بزرگ گذاشته باشند روی سر زمین

اصلا انگار فرشتگان میان آسمان گردهمایی گرفته باشند..

اصلا گویی کسی میان قلب مان نشسته است و ورودی و خروجی قلب مان با او هماهنگ شده است..

اصلا رمضان جنسش با ماه های دیگر متفاوت است !

فراتر از این حرف هاست...

فصل تزکیه است رمضان..

هوایش بوی دیگری می دهد..

منتظران ظهور به هوش باشند که بهترین وقت هاست برای یار دلدار شدن و ماندن ...

وقتی که مراقب خودت هستی.. این یعنی آغاز تزکیه 

روزه ی رمضان مقدمه ست برای مراقبه

  

ماه آموختن سبک زندگی !!!

ماه مبارک رمضان برای ما یک سبک زندگی تعریف می‌کند/افطاری و سحری خوردن برای ما تبدیل به یک مراسم شده است

یکی از مفاهیمی که اخیراً بر سر زبان‌ها افتاده و جا هم دارد که به آن توجه شود مفهوم سبک زندگی است. سبک زندگی به بیان ساده یعنی اینکه شما چگونه رفتارهای شبانه‌روزی خودتان را در زندگی شخصی و اجتماعی تنظیم می‌کنید. عادات رفتاری، برنامه‌ها و علاقه‌هایی که انسان در رفتارهای خودش نشان می‌دهد، سرگرمی‌ها و آداب و رسوم اجتماعی همه در بحث سبک زندگی مطرح می‌شود.

ماه مبارک رمضان برای ما یک سبک زندگی تعریف می‌کند، مثلاً زمان سحری خوردن که بلند می‌شویم برنامۀ خواب و بیداری ما تغییر پیدا می‌کند و بعد، افطاری خوردن هم تبدیل به یک مراسم می‌شود و در همۀ خانه‌ها به نوعی این مراسم برگزار می‌شود.

معمولاً خانواده‌ها برای افطار، خیلی حساب‌شده‌تر دور هم جمع می‌شوند و همین مسأله در روابط خانوادگی یک تغییری ایجاد می‌کند و این تغییر برای سی روز ادامه دارد. در این سی روز، باب مهمانی‌ها و افطاری دادن‌ها نیز باز می‌شود و در روابط اجتماعی ما هم تأثیراتی خواهد داشت.

چرا عمل ؟

خدایی که  همه جا حرف ایمان و باور و عقیده را به میان می کشد..

و همیشه و همه جا بحث یقین و باور ها و اندیشه هاست که اولویت دارد..

حالا بنا نهاده به دریافت عمل !!

نخور

نرو

نگو

نشنو 

همه ی این ها عمل است....

به قول حاج آقا پناهیان اصلا روزه دار اهل عمل است.. 

                                                               و اهل عمل که بشوی اهل دل خواهی شد .

قسمتی از دعای امام سجاد هنگام حلول رمضان

خداوند ماه صیام را بر سایر ماهها برتری بخشید

پس برتری آن را بر ماههای دیگر به سبب حرمتها و گرامی داشتنهای بسیار و فضائل و برتری های آشکار که برای آن قرار داد، هویدا گردانید، و در آن ماه از جهت بزرگ داشت، آنچه را که در ماههای دیگر حلال کرده حرام نمود، و خوردنیها و آشامیدنیها را در روزهای آن منع کرد، و برای آن وقت آشکاری قرار داد، که خدای بزرگ و توانا جائز و روا نمی داند که پیش انداخته شود و نمی پذیرد که از آن وقت به تاخیر افتد. سپس عبادت و بندگی در شب قدر آن را به عبادت در شبهای هزار ماه برتری داد، و آن را شب قدر نامید در آن شب بسیاری از فرشتگان و روح که مخلوقی است بزرگتر از فرشته به فرمان پروردگارشان بر هر که از بندگانش بخواهد با قضا و قدری که محکم و استوار کرده که تغییر و تبدیلی در آن نیست.

درود فرشتگان بر عابدان شب قدر

برای هر کاری که خدا مقدر فرموده فرود می آیند، آن شب سلام و درود فرشتگان است بر آنانی که برای نماز به پای ایستاده یا در حال رکوع و سجودند، یا آنکه شب سلامتی و رهائی از ضرر و زیان شیاطین است که برکت و خیر آن تا آشکار شدن روشنی صبح، دائم و پایدار است.

پهلوان یعنی ...

ریش هاش رو که مرتب می کرد و پیراهن نو می پوشید.. 

هر کس از کنارش رد می شد نگاهش میکرد..

هم لباس برازنده بود.. هم جثه ی ورزشکاری ش !

وقتی فهمید دخترها هم این جور نگاهش می کنند

ترسید

صلاح دید ریش هاش رو زیاد هم مرتب نکنه..

                       توی لباس پوشیدن هم دقت می کرد...

مبادا چهره و جثه ی پهلوان باعث گناه و اشتباه بشه...