عرف و عادت

عرف و عادت جز قوانین عام محسوب می شود .و یکی از منابع عامه ی ما در کنار قانون محسوب می شود.گاهی اوقات عرف داخل قانون رفته و قانون را پرنگ کرده و مکمل قانون میشود.گاه بر قانون ارجح شده و از آن پر رنگ تر می شود.

 

لباس های ایرانیان از گذشته تا کنون/ مادها

برپایهٔ پذیرفته‌شده‌ترین نظریهٔ کنونی، آریاییانی که به فلات ایران آمدند، به سه دستهٔ اصلی تقسیم شدند: مادها، پارس‌ها و پارت‌ها. مادها نخستین دودمان ایرانی را در ایران تشکیل دادند. دولت ماد را می توان پیشاهنگ دولت آریایی و دولت بزرگ هخامنشی دانست چه «هووخشتر» دولتهای نیرومند آن زمان یعنی آشور و بابل را ضعیف ساخت و بر ارمنستان و آسیای صغیر تا رود هالیس دست یافت. عیلام، پارس، هیرکانی، طبرستان و باکتری از دولت ماد اطاعت می‌کردند. این دولت اصول کشورداری قبایل متحد و فنون نوین جنگ را بوجود آورد. چنانکه کوروش بزرگ پس از فتح ماد همدان را که پایتخت دولت ماد بود، مرکز پادشاهی خود قرار داد و پارسیان از آداب و رسوم و حتی طرز پوشاک مادها بهره مند شدند.
کتاب «پوشاک باستانی ایرانیان» دربارهٔ پوشش زنان در دوران مادها با تکیه بر نقوش برجستهٔ برجا مانده می‌گوید که پوشاک زنان آن دوران از دید شکل با پوشاک مردان یکسان است. در ادامه دربارهٔ آن نقوش چنین می‌نویسد:«مرد و زن به واسطه اختلافی که میان پوشش سرشان وجود دارد، از هم تمیز داده می‌شوند. به نظر می‌رسد که زنان پوششی نیز روی سر خود گذارده‌اند و از زیر آن گیسوهای بلندشان نمایان است.»

لباس های ایرانیان از گذشته تا کنون / دین زرتشتی

زرتشت در حدود بیش از هزار سال (و به روایاتی بیش از هزاران سال) پیش از میلاد مسیح، در کتاب یسنا بر عفت سرشتین در کنار پوشش ظاهری پافشاری کرده‌است.
بر پایهٔ آنچه موبد «رستم شهرزادی» گفته‌است، پوشش زن باید به گونه‌ای باشد که حتا یک تار موی او نیز آشکار نگردد. در خرده اوستا، چنین آمده‌است: «همگان نامی ز تو بر گوییم و همگان سر خود را می‌پوشیم و آن گاه به درگاه دادار اهورمزدا نماز می‌کنیم».

 

در کتاب پوشاک باستانی ایرانیان در ذیل عنوان «پوشاک اقلیت‏های میهن ما» در مورد حجاب زنان زرتشتی چنین می‏خوانیم: «این پوشاک که بانوان زرتشتی از آن استفاده می‏کنند، شباهتی بسیار نزدیک به پوشاک بانوان نقاط دیگر کشور ما دارد. چنان‏ که روسری آنان از نظر شکل و طرز استفاده، نظیر روسری بانوان بختیاری است و پیراهن، شبیه پیراهن بانوان لُر در گذشته نزدیک است و شلوار، از لحاظ شکل و بُرش، همان شلوار بانوان کُرد آذربایجان غربی است و کلاهک، همان کلاهک بانوان بندری است».

در کتاب دینی زرتشتیان اوستا و گات‌ها لباس یا کیفیت خاصی برای حجاب زنان واجب نشده‌است و قانون نامه‌ای وجود ندارد که زرتشتیان را ملزم به پوشانیدن سر و موی خود کند.
کوروش نیکنام دارای دکترای فلسفه زرتشت از دانشکده هندوستان و نماینده سابق زرتشیان در مجلس چندین پرسش را پاسخ داده‌است

لباس های ایرانیان از گذشته تا کنون/ایلامیان

پوشش در ایران باستان هم بنا به شرایطی که بوده است همیشه سبک و اسلوب خاصی داشته‌است. بررسی‌ها نشان می‌دهد که پوشش تمام بدن در دوره‌های مختلف تاریخی چه نزد زنان و چه نزد مردان در ایران یک حقیقت بوده‌است و به هیچ وجه ایرانیان در برهنگی به سر نمی برده‌اند. اما این را بایستی در نظر داشت که پوشش کامل و آراسته همراه با تزیینات زنان در ایران، با پوشش چادر سیاه  بسیار متفاوت بود و سبک خاص خودش را داشته است .برخی معتقد هستند که این پوشش کامل و آراسته به نوعی ریشه به وجود آمدن حجاب در دنیا است.

ویل دورانت معتقد است نقش پوشش و حجاب زنان در ایران باستان چنان برجسته‌است که می‌توان ایران را منشاء اصلی پراکندن حجاب در جهان دانست.دایره‌المعارف لاروس نیز به وجود حجاب زنان در ایران باستان اشاره می‌کند.در تفسیر اثنی عشری چنین آمده‌است: «تاریخ نشان می‏دهد که حجاب در فرس(فارس) قدیم وجود داشته‌است.» تاریخ پوشاک به طور کلی بخشی از تاریخ تمدن و فرهنگ انسان است و برای آگاهی از پوشش در ایران، باید فرهنگ مردم ایران را هم بررسی کرد .روند تاریخ تمدن و فرهنگ انسانی از زمانی آغاز شد که انسان‌ها زندگی فردی و غارنشینی را رها کرده و هسته‌های ابتدایی نخستین جامعه بشری را پدید آوردند. از این رو در هر جامعه‌ای بنا به شرایط زیر نوع پوشاک و پوشش زنان و مردان متفاوت شد: بابل قدیمی، این اثر در سال‌های بین ۱۸۰۰ تا ۱۷۵۰ پیش از میلاد (حدود ۱۳۰۰ سال قبل از انضمام این سرزمین به ایران) ساخته شده است.برای نمونه در جنگ‌ها بانوان مبارز ایرانی پوششی همچون مردان می‌پوشیدند که گواه این سخن جنگ سهراب با گردآفرید است که تا زمانی که کلاهخود از سر گردآفرید نیفتاده‌بود، سهراب به زن بودن او پی نبرده بود.

خواستگاه و نیازهای جامعه

خواستگاه و نیازهای جامعه هست که قانون و معیارها را شکل می دهد.در حقیقت قانون نظم بر اساس خواستگاه ها و نیازهای درونی جامعه هست.

عدالت همواره بر اساس یک مجموعه ی کلی است که یک گوشه ی آن خواستگاه ها و نیازها ست.

کلیت قانون در همه جا یکی هست و تنها ممکن است نحوه ی اجرای آن فرق می کند . در حقیقت قانون مشکلی ندارد و در بعضی موارد مجریان و نحوه و زمان اجرای آن مشکل دارد.

قواعد...مقررات...قانون

از زمان کشف آتش تا کنون ُ انسان ها به دنبال یه چیز بودن و اون اینکه : اگه قراره کنار هم به صورت مسالمت آمیز زنگی کنن نیازمند یه خط بندی و مرز بندی هستن . 

یه سری قوانین مرز بندی شده و خط قرمزهایی که با رعایت اونا بشه کنارهم زندگی کرد.شاهد این مدعا قواعد و قوانینی که ازگذشته ه در بین قبایل و مردم وجود داشته در سرتا سر دنیا.مثل گرو گذاشتن سبیل در ایران و یا گروه شش انگشتی ها در ژاپن (که بند انگشت خود را گرو میگذاشتند).

قواعد و مقررات همیشه بودهُ اما در گذشته ا ی دور به صورت ابتدایی بوده و با گذشت زمان پیشرفته تر و مدرن تر شده. قواعد و مقرراتی که انسان ها را نسبت به هم متعهد میکنه و باید ها و نباید هایی که ملاک امتیاز برای انسان ها و گروه ها محسوب میشه 

فرهنگ !!!! ؟؟

بعضی فکر می کنند که فرهنگی ها همان ها هستند که قلم به دست می گیرند
بعضی فکر می کنند آن ها هستند که معلم و مدرس و .. هستند
اما مسئله این است که همه ی ما در همه حال فرهنگی هستیم
و در حال زندگی به فرهنگی ترین شکل ممکن
وقتی که فرهنگ همین است که ما این روز ها و همه ی روز های دیگر با آن درگیریم..
چرا برای فرهنگ سازی کاری جز عمل کردن می کنیم...

حال آن که این عمل کردن است که فی الوقع فرهنگ است....

                        ما به جای این... بیهوده حرف می زنیم !!!